De trein naar Niemandsland

Door Robin Martens

In een afgelegen woud diep tussen de hoge bomen

Ligt een oude spoorlijn helemaal onderkomen

De sporen zijn oud en oneindig lang

Het maakt je zelfs een beetje bang

Een nostalgisch gebouwtje dat ooit dienst deed als station

Ontvangt nu enkel nog de stralen van de zon

Ooit was hier een drukte en strandde er menig mensen neer

Verschillende treinen reden er heen en weer

Maar volgens een oude legende, staat er om klokslag middernacht

Een oude kaartjesknipper weer op wacht

Doorheen de oude boxen kondigt men dan aan

Dames en heren de trein komt er dadelijk aan

Van een ritje krijg je heus geen spijt

Je stapt in en keert even terug in de tijd

Vanuit het niets komen mensen aangelopen en stappen in

Iedereen heeft het er naar zijn zin

En dan vertrekt de trein, doorheen de hoge bomen

Klaar voor een reis om van te dromen

Voor plezier en nostalgie staat de machinist garant

In de trein nar Niemandsland

R.M.